Choć ZŻG i ZP są poważnymi chorobami, a ZP może zagrażać życiu, istnieją metody leczenia tych schorzeń4-6.
Poradnik:
Zrozumieć
ŻYLNĄ CHOROBĘ
ZAKRZEPOWO-ZATOROWĄ
Zrozumieć
ŻYLNĄ CHOROBĘ
ZAKRZEPOWO-ZATOROWĄ
czym jest ŻYLNA CHOROBA ZAKRZEPOWO-ZATOROWA?
Zakrzepica Żył Głębokich (ZŻG) oraz Zatorowość Płucna (ZP) to dwie postaci jednej choroby: Żylnej Choroby Zakrzepowo-Zatorowej (ŻChZZ)1. Po rozpoznaniu u Ciebie ZŻG lub ZP możesz zastanawiać się, co to za choroby. Zarówno ZŻG, jak i ZP rozwijają się na skutek zablokowania przez zakrzep ważnego naczynia krwionośnego1-5.
CZYM JEST ZAKRZEPICA ŻYŁ GŁĘBOKICH?
ZŻG oznacza powstanie zakrzepu krwi w jednej z żył głębokich kończyn dolnych, zwykle w łydce lub udzie (czasami może pojawić się również w innych żyłach w organizmie). Zakrzep ten hamuje częściowo lub całkowicie przepływ krwi w żyle, w której się znajduje.
CZYM JEST ZATOROWOŚĆ PŁUCNA
Do ZP może dojść, gdy zakrzep (lub jego część) powodujący ZŻG, znajdujący się w nodze (lub rzadziej w kończynie górnej bądź innych częściach ciała), oderwie się i przemieści wraz z krwią do płuc. ZP to poważne schorzenie, które może zagrażać życiu, dlatego wymaga natychmiastowego leczenia2-5.
jak rozpoznać OBJAWY ZŻG LUB ZP?
Jeśli podejrzewasz u siebie ZŻG lub ZP, przydatna będzie wiedza na temat objawów tych chorób. W tej części zamieszczono informacje na temat najczęstszych objawów ZŻG lub ZP. U niektórych osób cierpiących na ZŻG mogą jednak nie wystąpić żadne objawy choroby. Zdarza się, że pacjenci zdają sobie sprawę z obecności ZŻG dopiero w momencie wystąpienia ZP – na skutek przemieszczenia się zakrzepu do płuc.
Jeśli obawiasz się, że możesz cierpieć na jedną z tych chorób, skonsultuj się z lekarzem – zadaj mu pytania dotyczące ZŻG i ZP2,4,7.
W przypadku wystąpienia bólu w klatce piersiowej lub problemów z oddychaniem, natychmiast skontaktuj się z lekarzem lub odwiedź najbliższy oddział pomocy doraźnej – możesz potrzebować pilnej interwencji medycznej3,4,8.
OBJAWY ZAKRZEPICY ŻYŁ GŁĘBOKICH2,3,5:
bolesność łydki przy jej ucisku;
tkliwość kończyny dolnej;
obrzęk i uczucie naprężenia i/lub napięcia skóry, zwykle w obrębie jednej nogi;
zaczerwieniona lub przebarwiona skóra,
która może być ciepła w dotyku.
OBJAWY ZATOROWOŚCI PŁUCNEJ2,4,5:
ostry ból lub dyskomfort w klatce piersiowej, który nasila się podczas kaszlu lub głębokiego wdechu;
nagła duszność;
odkrztuszanie krwi;
szybkie bicie serca;
uczucie oszołomienia, zawroty głowy lub omdlenie;
gorączka, spocona i/lub lepka skóra;
gorsza tolerancja wysiłku.
Jeśli podejrzewasz u siebie ZŻG lub ZP bądź zauważyłeś dowolny z tych objawów, skonsultuj się z lekarzem w celu zdiagnozowania i – w razie potrzeby – rozpoczęcia leczenia2,3,5.
Nie zwlekaj — zapytaj swojego lekarza o ZŻG lub ZP
JAKIE SĄ NIEKTÓRE Z PRZYCZYN ZŻG I ZP?
Do powstania zakrzepu może przyczynić się zmiana składu krwi, uszkodzenie ściany naczynia krwionośnego i zmniejszenie przepływu krwi - na przykład na skutek urazu, zabiegu chirurgicznego lub przyjmowania leków, które nasilają krzepnięcie krwi2,7. Istnieją również inne okoliczności, określane mianem czynników ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo powstawania zakrzepów krwi. Występowanie jednego lub kilku z tych czynników nie oznacza jednak, że dojdzie Ciebie do rozwoju ZŻG lub ZP.
Wskazuje to jedynie na wyższe ryzyko ich wystąpienia niż u osób nimi nieobarczonych7.
DO NIEKTÓRYCH CZYNNIKÓW, KTÓRE MOGĄ ZWIĘKSZAĆ RYZYKO, NALEŻĄ MIĘDZY INNYMI2,3,7:
PRZEBYTA W OSTATNICH 3 MIESIĄCACH OPERACJA
DŁUGOTRWAŁE UNIERUCHOMIENIE LUB UCISK NA ŻYŁĘ
(spowodowane np. długimi podróżami, chorobami lub urazami)
OKREŚLONE CHOROBY
(np. niewydolność serca, nowotwór złośliwy, choroba nerek oraz nieswoiste choroby zapalne jelit)
CIĄŻA LUB POŁÓG
NIEKTÓRE LEKI
(np. hormonalne środki antykoncepcyjne, hormonalna terapia zastępcza [HTZ] oraz niektóre leki przeciwnowotworowe)
WYSTĄPIENIE ZŻG LUB ZP W PRZESZŁOŚCI
PALENIE TYTONIU
NADWAGA/OTYŁOŚĆ
WIEK POWYŻEJ 60 LAT
(u starszych osób występuje wyższe ryzyko ŻChZZ niż u osób młodszych)
Porozmawiaj z lekarzem na temat przyczyn ZŻG oraz ZP
JAK MOŻNA LECZYĆ ZŻG LUB ZP?
Jeśli cierpisz na ZŻG lub ZP, lekarz może przepisać Ci lek przeciwkrzepliwy (rozrzedzający krew). Jego działanie polega na wydłużeniu czasu krzepnięcia krwi, dzięki czemu zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów krwi w żyłach.
W niektórych przypadkach konieczne może być podanie farmakologicznego środka rozpuszczającego istniejący już zakrzep (leczenie trombolityczne) lub chirurgiczne bądź przezskórne usunięcie zakrzepu (trombektomia żylna).
Istnieje kilka rodzajów leków przeciwkrzepliwych. Niektóre z nich są przyjmowane doustnie, a inne w postaci wstrzyknięć. Leki te zmniejszają ryzyko powiększania się zakrzepów, ułatwiają ich rozpuszczanie oraz utrudniają powstawanie nowych, poprzez hamowanie naturalnego mechanizmu krzepnięcia krwi6,8,9.
Wszystkie dostępne opcje leczenia omówi z Tobą lekarz.
W przypadku pytań lub wątpliwości dotyczących leków przeciwkrzepliwych lub działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem.
CZY MOŻNA LECZYĆ ZŻG LUB ZP?
LEKI ZMNIEJSZAJĄCE RYZYKO ZŻG LUB ZP
Jednym z rozwiązań, jakie może zastosować lekarz po dokładnej ocenie ryzyka wystąpienia u Ciebie ŻZG i/lub ZP, jest przepisanie leku przeciwkrzepliwego.
Leki przeciwkrzepliwe działają poprzez wydłużenie czasu krzepnięcia krwi. Ułatwia to zapobieganie tworzeniu się skrzeplin będących przyczyną ŻZG i/lub ZP.
Leki te zmniejszają ryzyko wystąpienia ŻZG i/lub ZP poprzez osłabienie działania jednego lub kilku składników krwi powodujących jej krzepnięcie. Jednak, z uwagi na mechanizm działania, wszystkie leki przeciwkrzepliwe (zarówno te znane od dawna, jak i wprowadzone do użytku niedawno, tzw. nowoczesne) charakteryzuje podwyższone prawdopodobieństwo wystąpienia krwawienia.
Nowoczesne leki przeciwkrzepliwe uznawane są pod tym względem za bezpieczniejsze. Posiadają także inne walory. Pierwszym z nich jest brak konieczności uciążliwego monitorowania wskaźnika INR, jak w przypadku starszych leków (warfaryny lub acenokumarolu). Drugi z nich to fakt, że dieta nie ma wpływu na ich skuteczność.
Zawsze informuj wszystkie osoby sprawujące nad Tobą opiekę medyczną (np. lekarza, pielęgniarkę, farmaceutę lub stomatologa), że przyjmujesz lek przeciwkrzepliwy. Ma to szczególne znaczenie przed rozpoczęciem stosowania innych leków lub przed poddaniem się jakiemukolwiek zabiegowi medycznemu.
RODZAJE LEKÓW PRZECIWKRZEPLIWYCH*
NOWOCZESNE LEKI PRZECIWKRZEPLIWE (NOAC), TZW. BEZPOŚREDNIE DOUSTNE ANTYKOAGULANTY
Mają formę tabletek lub kapsułek.
Dostępne są różne substancje - o szczegóły zapytaj lekarza prowadzącego lub swojego lekarza.
W przypadku niektórych z tych leków konieczne jest leczenie wstępne z zastosowaniem heparyny we wstrzyknięciach.
Niektóre z nich muszą być przyjmowane podczas posiłku lub o określonych porach dnia.
W przypadku tych leków zwykle nie istnieją żadne ograniczenia dietetyczne lub są one nieliczne. W tej kwestii należy jednak najpierw skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
ANTAGONIŚCI WITAMINY K10,13,14
Są przyjmowane w postaci tabletki.
Ich działanie przeciwkrzepliwe wyraża wskaźnik INR (badanie laboratoryjne wykonywane przynajmniej raz na 4 tygodnie). Musi być on uważnie monitorowany przez lekarza za pomocą regularnie wykonywanych badań krwi. To zagwarantuje, że będziesz przyjmować odpowiednią dawkę leku.
Zwykle wymagają wcześniejszego podania heparyny.
Niektóre pokarmy (w szczególności zielone warzywa liściaste, np. kapusta, sałata) mogą wpływać na osłabienie działania leku. Z tego powodu powinno unikać się ich spożywania lub spożywać codziennie podobne ich ilości. W tej kwestii zawsze należy poprosić o poradę swojego lekarza prowadzącego.
HEPARYNY8,11,12
Lek wprowadzany do organizmu poprzez iniekcje podskórne lub dożylne.
* Nie wymieniono środków rozpuszczających zakrzepy, stosowanych w celu rozerwania zakrzepu (określanych jako leki trombolityczne). Stosuje się je w najcięższych przypadkach w czasie leczenia szpitalnego.
W przypadku pytań lub wątpliwości dotyczących leków przeciwkrzepliwych lub działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem.
PORÓWNANIE LEKÓW PRZECIWKRZEPLIWYCH
| PORÓWNANIE LEKÓW PRZECIWKRZEPLIWYCH | |||
|---|---|---|---|
| RODZAJ LEKU | Nowoczesne leki przeciwkrzepliwe | Antagoniści witaminy K | Heparyny |
| SPOSÓB PODANIA | Doustnie (w postaci tabletek lub kapsułek) | Doustnie (w postaci tabletek) | Iniekcje podskórne/dożylne |
| KONIECZNOŚĆ MONITOROWANIA WSKAŹNIKA INR | Nie występuje | Konieczne regularne pomiary i pobieranie krwi do badania | Nie występuje |
| OGRANICZENIA DIETETYCZNE | Brak potrzeby wprowadzania ograniczeń żywieniowych | Konieczna zrównoważona dieta, unikanie zwiększonej ilości zielonych warzyw liściastych (np. kapusty i sałaty) lub spożywanie podobnych ich ilości każdego dnia, gdyż osłabiają one działanie przeciwkrzepliwe leku | Brak potrzeby wprowadzania ograniczeń żywieniowych |
Pamiętaj, że lekarz dobiera dla Ciebie lek przeciwkrzepliwy tak, aby skutecznie zapobiegał ŻZG i/lub ZP i był bezpieczny, tzn. cechował się niższym ryzykiem krwawień, uwzględniając inne schorzenia i stosowane leki.
Porozmawiaj z lekarzem o tym, która opcja leczenia jest najlepsza dla Ciebie.
CO NALEŻY ROZWAŻYĆ W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA DZIAŁAŃ NIEPOŻĄDANYCH ZWIĄZANYCH Z LEKIEM PRZECIWKRZEPLIWYM?
Stosowanie leków przeciwkrzepliwych może wiązać się z wystąpieniem działań niepożądanych, ale prawdopodobieństwo takiego zdarzenia jest niewielkie. Leki przeciwkrzepliwe mają istotne znaczenie w leczeniu ZŻG i ZP, ale ze względu na swój mechanizm działania (spowalnianie krzepnięcia krwi) mogą powodować większą skłonność do powstawania zasinień lub krwawień9,13,15. Dlatego ważne jest, aby unikać wszelkich urazów i wypadków.
SUGEROWANE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI, KTÓRE MOŻNA WDROŻYĆ
W KUCHNI
-
Uważaj na skaleczenia z uwagi na spowolnione krzepnięcie krwi.
W OGRODZIE
-
Noś rękawice w czasie pracy w ogrodzie lub podczas majsterkowania.
W ŁAZIENCE
-
W kąpieli lub pod prysznicem używaj maty antypoślizgowej. Używaj miękkiej szczoteczki do zębów w celu ochrony dziąseł.
ZAWSZE
-
Noś przy sobie kartę informującą o leczeniu przeciwkrzepliwym13.
-
Informuj wszystkie osoby sprawujące nad Tobą opiekę medyczną (np. lekarza, stomatologa, pielęgniarkę lub farmaceutę), że przyjmujesz lek przeciwkrzepliwy13.
Jeśli wystąpi duży uraz, uderzenie w głowę lub jakikolwiek z poniższych objawów krwawienia, natychmiast powiadom o nim lekarza lub odwiedź najbliższy oddział pomocy doraźnej, aby poddać się monitorowaniu i ocenie leczenia15–18:
krwioplucie;
-
jasnoróżowa, czerwona lub ciemnobrązowa krew w moczu;
-
jasnoczerwone lub ciemnobrązowe wymioty, przypominające fusy kawy;
krwiste lub smoliste stolce;
-
skłonność do tworzenia się wylewów podskórnych (siniaków);
-
krwawienia z nosa trwające ponad 10 minut, których nie jesteś w stanie samodzielnie opanować;
-
krwawienie z dziąseł i błon śluzowych jamy ustnej, np. podczas mycia zębów;
bardziej obfite miesiączki u kobiet.
PAMIĘTAJ! NIE ODSTAWIAJ SAMODZIELNIE LEKU.
O modyfikacji lub odstawieniu leczenia przeciwkrzepliwego decyduje lekarz.
U niektórych pacjentów mogą wystąpić nudności, biegunka i/lub zgaga, ból głowy lub brzucha oraz świąd skóry. Jeśli te objawy będą się utrzymywać, skontaktuj się z lekarzem15.
Pełny wykaz możliwych działań niepożądanych znajduje się w ulotce dla pacjenta dołączonej do opakowania leku przeciwkrzepliwego. Jeśli kiedykolwiek zaobserwujesz wystąpienie działań niepożądanych na skutek stosowania leku przeciwkrzepliwego, natychmiast zasięgnij porady lekarza lub farmaceuty.
W przypadku pytań lub wątpliwości dotyczących leków przeciwkrzepliwych lub działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem.
NAJCZĘSTSZE PYTANIA: SYTUACJE SZCZEGÓLNE I WYJĄTKOWE ZWIĄZANE Z LECZENIEM NOAC
(NOWOCZESNYMI LEKAMI PRZECIWKRZEPLIWYMI)
Nowoczesne leki przeciwkrzepliwe redukują ryzyko powstawania zakrzepów krwi, które mogą powodować ZŻG i/lub ZP. Jednak nawet najlepszy lek nie zapewni Ci odpowiedniej ochrony przed tymi chorobami, jeśli nie będzie regularnie zażywany. Dlatego tak ważne jest, abyś przyjmował leki zgodnie z zaleceniami. Nie pomijaj dawek ani nie odstawiaj samodzielnie leków bez konsultacji z lekarzem (np. po wystąpieniu wylewu podskórnego lub drobnego krwawienia z błon śluzowych jamy ustnej).
CO ZROBIĆ, JEŚLI POMINĘŁAM/POMINĄŁEM DAWKĘ LEKU?
Jeśli przyjmujesz lek przeciwkrzepliwy stosowany 2 razy dziennie (co 12 godzin) i od godziny, w której zazwyczaj go zażywasz, minęło mniej niż 6 godzin, należy natychmiast przyjąć zaplanowaną dawkę. Jeśli minęło więcej niż 6 godzin, przyjmij dopiero kolejną dawkę leku, a następnie kontynuuj jego przyjmowanie jak wcześniej.
Jeśli przyjmujesz lek przeciwkrzepliwy stosowany raz dziennie (co 24 godziny) i od godziny, w której zazwyczaj go zażywasz, minęło mniej niż 12 godzin, należy natychmiast przyjąć zaplanowaną dawkę. Jeśli minęło więcej niż 12 godzin, przyjmij dopiero kolejną dawkę leku, a następnie kontynuuj jego przyjmowanie jak wcześniej.
W razie wątpliwości lub pominięcia więcej niż jednej dawki leku, zwróć się do lekarza lub farmaceuty.
CO ZROBIĆ, JEŚLI PRZYJĘŁAM/PRZYJĄŁEM ZBYT DUŻĄ DAWKĘ LEKU?
Jeśli przyjmujesz lek przeciwkrzepliwy stosowany 2 razy dziennie (co 12 godzin), należy opuścić 1 zaplanowaną dawkę, a kolejną przyjąć po upływie 24 h, następnie kontynuować jego przyjmowanie jak wcześniej.
Jeśli przyjmujesz lek przeciwkrzepliwy stosowany raz dziennie (co 24 godziny), możesz kontynuować normalne przyjmowanie leku.
W tej sytuacji istnieje podwyższone ryzyko wystąpienia krwawienia w ciągu najbliższych 24 godzin od momentu przyjęcia podwójnej dawki leku. Poinformuj lekarza w przypadku pojawienia się krwawienia.
Unikaj przyjmowania dodatkowych leków bez konsultacji z lekarzem, zwłaszcza dostępnych bez recepty leków przeciwbólowych czy suplementów diety. Niektóre składniki suplementów mogą mieć wpływ na siłę działania przeciwkrzepliwego oraz zwiększać lub zmniejszać ryzyko wystąpienia krwawienia lub nawrotu zakrzepicy.
JAKI LEK ZASTOSOWAĆ, GDY WYSTĄPI GORĄCZKA LUB BÓL?
Rekomendowanym i najbezpieczniejszym lekiem jest paracetamol. Inne leki przeciwzapalne i przeciwbólowe z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych, takie jak kwas acetylosalicylowy czy ibuprofen, mogą zwiększać ryzyko krwawienia w trakcie leczenia przeciwkrzepliwego i nie są zalecane. W razie wątpliwości co do doboru leku należy skonsultować się z lekarzem.
Poinformuj wszystkie osoby sprawujące nad Tobą opiekę medyczną (np. stomatologa, okulistę, chirurga czy lekarza innej specjalizacji) o przyjmowaniu leków przeciwkrzepliwych i nazwie przyjmowanego leku. Przygotowując Cię do planowanego zabiegu lub operacji/interwencji chirurgicznej, lekarz podejmie decyzję o utrzymaniu lub przerwaniu leczenia przeciwkrzepliwego.
NIEKTÓRE ZABIEGI NIE WYMAGAJĄ PRZERYWANIA LECZENIA PRZECIWKRZEPLIWEGO I NALEŻĄ DO NICH:
Małe zabiegi stomatologiczne, np. wyrwanie 1–3 zębów, chirurgia przyzębia, pozycjonowanie implantów, usuwanie kamienia.
Leczenie zabiegowe zaćmy lub jaskry.
Endoskopia bez biopsji lub resekcji.
Chirurgia powierzchowna (np. nacięcie ropnia, małe wycięcia dermatologiczne, biopsja skóry).
Rutynowa planowa interwencja w tętnicach wieńcowych/obwodowych (z wyjątkiem skomplikowanych procedur).
Wszczepienie stymulatora lub kardiowertera (z wyjątkiem skomplikowanych procedur). Rutynowa planowa interwencja w tętnicach wieńcowych/obwodowych (z wyjątkiem skomplikowanych procedur).
Wstrzyknięcie domięśniowe (np. szczepienie).
Drobne zabiegi najlepiej jest wykonać przed przyjęciem kolejnej dawki leku lub po 18–24 godzinach od przyjęcia ostatniej dawki leku z grupy NOAC, wracając do leczenia po upływie 6–8 godzin od zabiegu, jeśli nie pojawiło sie miejscowe krwawienie.
CO ZROBIĆ, JEŚLI PLANUJE SIĘ U MNIE WYKONANIE ZABIEGU/INTERWENCJI CHIRURGICZNEJ?
W przypadku średnich i dużych zabiegów chirurgicznych, które odbywają się w trybie planowym, nowoczesne doustne leki przeciwkrzepliwe (NOAC) wymagają odstawienia, zazwyczaj na 1–2 dni przed zabiegiem. Długość tego okresu uzależniona jest od stopnia funkcjonowania nerek, rodzaju zabiegu, związanego z nim ryzyka wystąpienia krwawienia oraz od rodzaju przyjmowanego leku przeciwkrzepliwego. O długości przerwy zadecyduje lekarz.
Jeśli operacja musi zostać wykonana pilnie ze wskazań życiowych, to dojdzie do niej niezależnie od przyjmowania leków. Dla lekarza ważna jest informacja, jaki lek jest zażywany i o której została przyjęta jego ostatnia dawka. Najlepiej pokazać lekarzowi Kartę Pacjenta, którą należy mieć zawsze przy sobie.
CO ZROBIĆ, JEŚLI PLANUJĘ DŁUŻSZĄ PODRÓŻ?
Jeśli planujesz dłuższą podróż samolotem, autokarem czy innym środkiem transportu – zwłaszcza powyżej 8 godzin – i przyjmujesz leki przeciwkrzepliwe, to jest to wystarczająca ochrona przed incydentem ŻChZZ. Natomiast jeśli nie jest prowadzone u Ciebie leczenie przeciwkrzepliwe i jesteś obciążony dużym ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych (np. przebyta ŻChZZ, niedawno przebyty uraz lub zabieg operacyjny, aktywna choroba nowotworowa), to koniecznie skonsultuj się z lekarzem w celu wdrożenia profilaktyki przeciwzakrzepowej.
JAKIE SPORTY MOGĘ UPRAWIĆ PO INCYDENCIE ŻCHZZ?
Po przebytej ZŻG i/lub ZP można uprawiać prawie wszystkie dyscypliny sportu. Należy jednak unikać aktywności związanych z dużym ryzykiem wystąpienia urazu czy ucisku na kończyny dolne (np. narty, piłka nożna). Stopień aktywności, do jakiej jesteś zdolny, jest bardzo indywidualny i zależy zarówno od Twojej sprawności fizycznej, jak i rozległości zakrzepicy. Poproś lekarza o pomoc w dobraniu aktywności najlepszej dla Ciebie.
W przypadku pytań lub wątpliwości dotyczących leków przeciwkrzepliwych lub działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem.
JAK MOŻNA ZAPOBIEC
WYSTĄPIENIU kOLEJNEGO EPIZODU
ZŻG LUB ZP PO LECZENIU?
Jeśli występuje u Ciebie ZŻG lub ZP, możesz być obciążony ryzykiem wystąpienia kolejnego epizodu tych chorób, szczególnie po przerwaniu leczenia.Twój lekarz przeprowadzi ocenę ryzyka i podejmie decyzję dotyczącą tego, czy i jak długo powinieneś kontynuować leczenie, uwzględniając Twoje preferencje i potrzeby. Wystąpienie ZŻG lub ZP może budzić niepokój.
Możesz jednak zrobić kilka rzeczy, które pomogą zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia ponownego epizodu tej choroby2,3,6,20.
WSKAZÓWKI, JAK POSTĘPOWAĆ, ABY UNIKNĄĆ WYSTĄPIENIA KOLEJNEGO EPIZODU ZŻG LUB ZP
ZAŻYWAJ SWOJE LEKI6,8,21
Jeśli lekarz przepisał Ci lek, który ma na celu zapobieganie wystąpieniu kolejnego epizodu ZŻG lub ZP, musisz przyjmować go zgodnie z zaleceniami. Rób to do momentu, aż lekarz poinformuje, że to odpowiednia pora, by zakończyć leczenie.
BĄDŹ W RUCHU2,3,6,20,22
Unikaj siedzenia przez dłuższy czas - jeśli możesz, co jakiś czas wstań i chwilę pospaceruj. Jeśli nie możesz poruszać się po domu, spróbuj ruszać samymi nogami podczas siedzenia lub leżenia.
Trzymaj uniesione nogi - połóż je na poduszce, gdy jesteś w łóżku lub na miękkich podkładkach podczas siedzenia.
W trakcie lotu samolotem lub przy biurku unoś na przemian palce stóp i pięty, trzymając resztę stopy płasko na podłodze, w celu poprawy krążenia.
Jeśli dokucza Ci obrzęk lub tkliwość kończyny, zwłaszcza wieczorem, zapytaj lekarza o noszenie pończoch lub podkolanówek uciskowych.
STOSUJ SIĘ DO ZALECEŃ LEKARZA
Jeśli powinieneś kontynuować przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych, aby zapobiec nawrotowi choroby, stosuj się do zaleceń lekarza.
DBAJ O ZDROWIE2,3,20,22
Stosuj zdrową, zbilansowaną dietę.
Jeśli masz nadwagę, powinieneś dążyć do redukcji masy ciała – spróbuj ograniczyć ilość spożywanych cukrów i tłuszczów*.
Pij dużo wody i innych płynów.
Rzuć palenie i unikaj spożywania nadmiernych ilości alkoholu, gdyż może on powodować odwodnienie*.
* Aby uzyskać więcej porad i wytycznych dotyczących tych kwestii, porozmawiaj z lekarzem3.
ĆWICZ REGULARNIE2,3,6,20,22
Regularna aktywność fizyczna sprzyja kontroli wagi, poprawia ogólny stan zdrowia i wpływa korzystnie na długość życia. Jeśli jest to możliwe, spróbuj regularnie ćwiczyć, np. spacerować, jeździć na rowerze lub pływać. Ilość i rodzaj odpowiedniej dla Ciebie aktywności fizycznej będą uzależnione od Twojego wieku oraz ogólnego stanu zdrowia*.
Nie przerywaj terapii samodzielnie, zwłaszcza jeśli nie została ustalona przyczyna wystąpienia choroby lub jeśli choroba nawraca.
W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą w celu uzyskania wskazówek i pomocy.
KONTAKT Z LEKARZEM
Jeśli obawiasz się wystąpienia kolejnego epizodu ZŻG lub ZP, lekarz prowadzący może udzielić odpowiedzi na Twoje pytania, omówić wątpliwości, a także zapewnić Ci wsparcie, porady i praktyczną pomoc.
Pamiętaj, aby przychodzić na wszystkie wizyty lekarskie. Jeśli nie możesz pojawić się na jednej z nich, przełóż ją lub skorzystaj z teleporady, jeśli istnieje taka możliwość.
Pamiętaj, że w przypadku braku pewności, co trzeba zrobić, pominięcia więcej niż jednej dawki leku, lub jakichkolwiek innych wątpliwości, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Pamiętaj, nie jesteś sam — jeszcze dziś skontaktuj się z lekarzem lub farmaceutą.
WIZYTA U LEKARZA KWESTIE DO ROZWAŻENIA
PRZED WIZYTĄ
Przygotuj wcześniejszą dokumentację - wyniki badań laboratoryjnych i innych badań, które dotyczą Twojego zdrowia oraz chorób, na które cierpisz.
Zastanów się, co chcesz uzyskać podczas wizyty. Pomoże to w prowadzeniu bardziej konstruktywnych rozmów i zadaniu konkretnych pytań dotyczących Twojej choroby lub kwestii opieki.
Nie śpiesz się, przygotowując i zapisując kluczowe kwestie, które chcesz omówić z lekarzem lub pielęgniarką.
Niektóre osoby uważają za pomocne skonsultowanie z najbliższymi tego, co planują omówić z lekarzem.
Jeśli wizyta ma odbyć się zdalnie i konieczne będzie skorzystanie z narzędzia do rozmów wideo, spróbuj zapoznać się z nim z wyprzedzeniem. Możesz wypróbować je z przyjacielem lub członkiem rodziny i upewnić się, że wszystko działa tak, aby umożliwić bezproblemowy przebieg spotkania. Jeśli potrzebujesz pomocy w konfiguracji takiego narzędzia, poproś o pomoc członka rodziny, przyjaciela lub opiekuna.
PODCZAS WIZYTY
Nie śpiesz się - staraj się nie ulegać presji czasu. Zachowaj spokój, by pamiętać o kluczowych zagadnieniach, o których chcesz porozmawiać. Odwoływanie się do notatek powinno Ci w tym pomóc.
Bądź szczery - nie czekaj na pytanie o objawy choroby lub obawy z nią związane. Powiedz lekarzowi lub pielęgniarce, o czym myślisz. Podaj jak najwięcej informacji korzystając ze swojej listy, jeśli taką masz.
Bądź otwarty - poinformuj lekarza lub pielęgniarkę o swoim samopoczuciu i ogólnym stanie. Spróbuj doprecyzować informacje na temat tego, co ma na Ciebie wpływ.
Prowadź notatki - zwłaszcza, jeśli nie masz czasu na omówienie wszystkich kwestii, które chcesz poruszyć. Jeżeli towarzyszy Ci inna osoba, poproś ją o sporządzenie notatek.
Zadawaj pytania - nie obawiaj się zadawania pytań, jeśli coś jest dla Ciebie niezrozumiałe. Ważne jest, aby mieć pewność co do tego, jak będzie przebiegać leczenie i zapobieganie ewentualnym nawrotom choroby.
6. Uzgodnij kolejne kroki - opracuj i omów z lekarzem odpowiedni plan działania.
Ustal, kiedy musisz ponownie zgłosić się do lekarza — sprawdź, kiedy odbędzie się kolejna wizyta (osobista lub w trybie zdalnym) oraz określ, co musisz zrobić przed tą wizytą.
Prowadź dokumentację — upewnij się, że podczas wizyty otrzymałeś kopię stosownych dokumentów. W przyszłości może być konieczne odwołanie się do nich.
PO WIZYCIE
Oto kilka sugestii, które pomogą Ci przemyśleć i zapamiętać najważniejsze zagadnienia uzgodnione i omówione z lekarzem podczas wizyty.
Przypomnij sobie przebieg konsultacji - jeśli masz notatki sporządzone podczas wizyty, warto je ponownie przeczytać, aby sprawdzić, czy nie brakuje w nich jakichś punktów oraz czy układają się one w logiczną całość. Czy masz już odpowiedzi na wszystkie swoje pytania?
Poinformuj rodzinę, przyjaciół lub opiekuna o przebiegu wizyty - pozwoli to upewnić się, że są oni w stanie wspierać Cię w realizacji uzgodnionych z lekarzem dalszych kroków.
Pomyśl o wizytach kontrolnych - pomocne może być rozważenie, co przebiegło dobrze podczas ostatniej wizyty, a co chcesz zrobić inaczej podczas kolejnych. Zastanów się, jakie pytania chcesz zadać. Pamiętaj o ich zanotowaniu, aby mieć do nich dostęp podczas kolejnego spotkania z lekarzem.
